Dag 5: van Horn naar Vaals
Het is zo ver, de langste rit van de route, 175km en geleidelijk aan worden de hoogtemeters ook meer en meer, met als finale het drielandenpunt. Hopelijk zijn de weergoden gunstig gezind, maar ik vrees het ergste.
De wind is nog steeds straf en icm de regen is het afzien. "Hoe sterk is de eenzame fietser die krom gebogen over zijn stuur tegen de wind zichzelf een weg baant". De gravel wegen worden modderig waardoor klimmen en dalen erg moeizaam gaat. Tijdens het fietsen door het heuvellandschap is er weinig beschutting. Zo'n 30km voor het drielandenpunt vind ik het genoeg; ik stap af van de geplande route en kies mijn eigen weg. Wat is dit, door de wind en regen, een slechte route om te fietsen.
Op het drielandenpunt ben ik dikwijls geweest met de racefiets, maar nog nooit ofroad omhoog gefietst met de gravel. Deze variant is zeker een behoorlijk stuk pittiger. Omstreeks 18:00 kom ik aan bij het hoogste punt van Nederland, we zijn er!
Reacties
Een reactie posten